Ik probeer nu ik hier zit mijn gedachten op papier te zetten maar het gaat lastig. Normaal komt het er zo uit, nu niet.. want dit is serious business, dit gaat over het L woord. Nee niet lul, maar Liefde. Alhoewel die 2 best veel met elkaar te maken hebben.
Ik kan er eeuwig om janken, puur omdat ik het niet vertrouw. In mijn ogen is liefde niet iets moois. Ik doordenk het teveel. Zoek overal iets achter en verdenk hem overal van.
Zo kan ik als er helemaal niks aan de hand is de raarste scenario’s gaan bedenken wat hij mogelijk zou kunnen doen en waarom ik zo snel mogelijk van hem weg moet rennen. Ik wil juist niet wegrennen en geloof me ik heb het geprobeerd maar ik kan het niet.
De hij persoon komt nooit verder dan die afgebrokkelde muur die er nog om mij heen staat, daarom zal ik hem ook nooit kunnen vertrouwen. En die laatste stukken puin ruim ik niet op. Ze liggen er prima, want zolang ik hem niet vertrouw kan hij mij niet kwetsen, toch?
Vertrouwen is een woord wat bij mij niet samengaat met liefde. En zonder vertrouwen is er geen liefde. Wacht nee, Er is wel liefde maar niets stabiels om het op te bouwen. Dus een feit dat het nooit iets serieus word. Het is pure zelfbescherming ik weet het. En eigenlijk wil ik dat het liefste voor altijd zo houden. Alleen ik weet dat het niet zal gaan. Ik kan niet eeuwig blijven wegrennen en me verstoppen.
Onverontwaardelijk van iemand kunnen houden, bestaat dat? Kan dat? Is dat mogelijk? Ik wil het weten! Het liefst van andere mensen zodat ik het zelf niet hoef uit te proberen en het risico te lopen om gekwetst te worden. Want gekwetst worden is niet goed voor je vertrouwen. En het beetje wat ik heb wil ik niet verliezen..
Het lijkt me geweldig, zo van iemand kunnen houden dat je in diegene zijn armen even nergens aan hoeft te denken. Weg zijn van diegene, in de wolken, door het vuur gaan en al die andere bullshit. Onverontwaardelijke liefde. Maar op dit moment durf ik het nog niet aan, alleen hoe maak ik dit duidelijk aan hem? Ik kan moeilijk wegrennen of mijn kop in het zand steken zoals ik al jaren doe. Ook dat trek ik niet meer.
Will there be someone someday who I can say to: You're the chocolate at the end of my Cornetto?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten