donderdag 17 maart 2011

Tijd

Onwerkelijkheid, de tijd vliegt aan me voorbij
Het gaat sneller dan ik wil en ontroept mij het gevoel dat ik het verspil
Het bewustzijn raak ik kwijt, en ik dwaal af
In plaats van het bewust mee te maken val ik dieper in het gat
Geforceerd willen genieten van alles wat er om mij heen gebeurd

Vriendschappen die ik sluit en anderen die ik verlies 
Maakt me bewust van de geliefden om mij heen, en dat houd me op de been
Een zoektocht naar inspiratie die eenmaal gevonden in enkele seconden weer vervaagd
Ik ben het even kwijt, het komt door de tijd

Die dingen aan me voorbij raast voor ik ze me besef
Voor ik er mee aan de slag kan, is het al voorbij
Gevolgd door geen creativiteit waar ik mijn gevoel in kan stoppen
Waardoor ik me emotieloos voel

Waardoor ik gevoelens van hoop en liefde niet kan uiten of verwerken
Ik kan ze niet voelen, mij lichaam laat het niet toe
Nu beseffend dat het terug zal komen
Met twijfelachtige gevolg dat het dal me naar zich toe trekt of me kracht zal geven verder omhoog te klimmen

De tijd is de enige die antwoord kan geven op deze twijfel
Het zal het me leren, dat is zeker
Misschien niet nu en niet met jou maar de dag zal er ooit komen
En dat geeft toch een beetje hoop

Geen opmerkingen:

Een reactie posten